خدمات پنج گانه مراکز رشد

دسترسی به منابع فیزیکی

مراکز رشد فضای اداری، اساسیه اداری، امکانات ورزشی شبکه ی رایانه ای، امنیت شبانه روزی و سایر وسایل رفاهی مورد نیاز مربوط به زیر ساخت های فیزیکی و دارایی غیر منقول را در اختیار میگذارند. مراکز رشدی که امکانات ناچیز ارائه میکنند، بیشتر بار نقش خود به عنوان مالک زمین تاکید دارند، و سایر خدماتی را که بعدا ذکر می شود، کنار می گذارند. مراکز رشد در این عرصه با پارک های فن آوری و علوم، و گاهی با شرکت های اجاره دهنده ی اموال غیر منقول هم آورد می باشند.

پشتیبانی اداری

گذشته از زیر ساخت ها، مراکز رشد همچنین اقدامات موثری در زمینه ی پشتیبانی اداری پایه ای نظیر خدمات منشی گری و پذیرش، انجام مرسولات، خدمات دور نگار و کپی، پشتیبانی شبکه ای رایانه ای و دفتر اداری انجام می دهند. کارآفرینان تازه وارد خواهان وضع تکمیل کار (کلید در دست) هستند؛ همه چیز آماده است و فقط کافی است آنها وارد مرکز شوند و کار خود را شروع کنند. چنین خدماتی کاملا پیچیده یا از نظر فناوری پیشرفته است ؛ اما این اطمینان را به وجود می آورد که خدمات سازمانی پایه ای در جای خود ارائه میشود ، و در زمان و انرژی کارآفرینان که پیشبرد سریع کار خود را میخواهند، صرفه جویی خواهد شد. این خدمات زمانی اگر درست و به موقع ارائه شود، بسیار مفید است . اما اگر مثلا در ثبت درست دفاتر یا پشتیبانی به موقع از نظر فناوری اطلاعات نقصی پیش آید ، ممکن است دردسر جدی ایجاد کند.

دسترسی به منابع مالی

مراکز رشد همچنین دسترسی به سرمایه مخاطره پذیر را که معمولا ترکیبی از بنیاد های خصوصی و سرمایه گذاری از بیرون توسط فرشته های تجاری، سرمای داران مخاطره پذیر یا شرکت ها و موسسات محلی است، امکان پذیر میکنند . شرایط سرمایه مخاطره پذیر در مورد بدهی و به انتخاب شرکت نوپا به کار گرفته میشود . در مجموع، مراکز رشد مراحل آغازین را در نظر می گیرند و گاهی وجه اولیه را در اختیار شرکت های نوپا می گذارند و سعی می کنند آنها را تا دور بعدی تامین مالی حمایت کنند . در این اینجا فرشته های تجاری، سرمایه داران مخاطره پذیر مرحله نخست، و موسسات سرمایه گذاری ، رقبای طبیعی مراکز رشد محسوب می شوند .

پشتیبانی راه اندازی کارآفرینان

کارآفرینان ممکن است در فناوری و شاید در دید تجاری قوی باشند، اما معمولا فاقد مهارت های سازمانی، مدیریتی و حقوقی هستند. مراکز رشد با گام های ضروری که یک شرکت تازه تاسیس باید بردارد، کارآفرینان را راهنمائی می کنند و حتی گاهی در تعریف برنامه ی فعالیت نیز به آنها کمک می کنند. اما در اغلب موارد، در زمینه های حرفه ای نظیر حسابداری، توصیه های قانونی برای ایجاد شخصیت حقوقی شرکت و مسایل مالیاتی و فرمول بندی مالکیت و طرح های انتخابی ساختار سازمانی به ارائه ی خدمات می پردازند. علاوه بر آن مراکز رشد، پشتیبانی با ارزشی در آموزش مدیریت به عمل می آورند که به کارآفرینان کمک می کند مهارت های رهبری و مدیریت خود را بهبود بخشند. اغلب کارآفرینان در یک مرکز رشد برای نخستین بار یک شرکت را راه اندازی می کنند، در حالی که مرکز رشد این روند را چندین بار طی کرده است و می توانند چم و خم کار و تجربیات قبلی خود در زمینه ی راه اندازی را به کارآفرینان منتقل کند. هر چند بسیاری از مدیران مراکز رشد قادر نبوده اند در رقابت با شرکت های مشاور، حقوقی و حسابداری در این زمینه جاذبه های خدمات خود را بالا ببرند.

دستیابی به شبکه

مراکز رشد خوب قادرند برای موفقیت شرکت های نوپا، افراد کلیدی را شناسایی کنند و به آنها قدرت بدهند. کارآفرینان معمولا فاقد شبکه ای هستند که مراکز رشد طی سالیان متمادی فراهم کرده اند. مراکز رشد می توانند افرادی را که وجودشان برای راه اندازی شغل اهمیت حیاتی دارد، وارد ماجرا بکنند: یک مشتری بالقوه که در جایگاه مشورتی بنشیند، یک برنامه نویس صف مقدم که مدل های اصلی زیربنای سیستم رایانه ای را طراحی کند، یک مدیرعامل بازنشسته که کارکنان شرکت نوپا را از ۵ به ۵۰ نفر برسند، یک سرمایه گذار مخاطره پذیر که ممکن است به سرمایه گذاری های آتی علاقه داشته باشد. اینها ابزار اصلی و مرکزی مدیر مرکز رشد و بصیرت او در فراخوان درست در زمان و به موقع است. دستیابی به این شبکه ها گاهی نیز از طریق موسسات منابع انسانی، شرکت های مشاور، فرشتگان تجاری یا سازمان های شبکه ای (مثلا اولین سه شنبه ) صورت می گیرد، هر چند بنا به نظر بسیاری، اهمیت این شبکه ها عموما ناچیز شمرده شده است. مثلا در اظهار نظر هانسن و دیگران چنین نتیجه گیری شده که دستیابی به یک شبکه ی سازمان یافته ی شرکت ها، عامل تمایز مراکز رشد برای موفقیتشان بوده است.

 این که در عمل کدام نوع خدمات ارائه می شود به کانون توجه مرکز رشد و به نیازها و ترجیحات کارآفرینان بستگی دارد. ترکیب این خدمات با توافق بین کارآفرینان و مرکز رشد و نیز با دستمزد هر خدمت و وضیعت حقوقی که مرکز رشد در شرکت نوپا دارد، مشخص میشود.

برخی از مراکز رشد همه ی این خدمات پنج گانه را ارائه میکنند، ما آنها را مراکز رشد قوی می نامیم؛ سازمان هایی که تنها چهار نوع از این خدمات را ارائه می کنند، مراکز رشد ضعیف محسوب می شوند؛ سازمان هایی که خدماتی کم تر از چهار نوع ارائه می کنند، فاقد بسیاری از عناصر مرکز رشد هستند و نمیتوان آنها را مرکز رشد نامید. در عوض، کار آنها در حوزه ی تسریع کنندگان، دفاتر انتقال فناوری یا برنامه های کارآفرینی مقیم و موسسات حسابداری قرار میگیرند.

یک مرکز رشد باید ارزش مجزای خدمات پیشنهادی را که در یک مجموعه ترکیب و ارائه میکند، بداند. اگر مرکز رشد نتواند ارزش یک خدمت خاص در آن مجموعه را تعریف کند، بهتر است آن خدمت را از محل دیگری تامین کند؛ برای مثال برخی از مراکز رشد ترجیح داده اند برنامه انتخاب سهام را به موسسات مالی تخصصی تر واگذار کنند.